MAŁPY W KLATCE
Wycieczka objazdowa po Izraelu i Jordanii. Wieczór sylwestrowy 2014 r. wypada
w jordańskiej Akabie.
Na zamówienie biura – turyści dopłacili… – hotel przygotował uroczystą kolację ze świecami, muzyką mechaniczną i lampką wina (każda następna płatna ekstra…). Oprócz naszej grupy jeszcze dwoje turystów z Włoch.
Jest muzyka, są tańce. Panowie proszą panie, a obsługa – sami mężczyźni! – po pierwszych minutach zaskoczenia wyciąga aparaty fotograficzne i telefony komórkowe dokumentując to, co widzą. A widzą coś osobliwego, oto mężczyźni i kobiety tańczą w parach! – Patrz, patrz, objął ją ramieniem… przytulają się…
Widzieli pewnie takie sceny gdzieś na zdjęciach albo w telewizji, ale tu jest na żywo, to dzieje się naprawdę, jak tu nie sięgnąć po aparat czy komórkę. Wystąpiliśmy w roli atrakcji turystycznej. Nastrój prysł, co to za zabawa skoro oglądają nas jak małpy w klatce. Na Bliskim Wschodzie mężczyźni i kobiety tańczą oddzielnie, do kółeczka. Nie tańczy się w parach. Dlatego wywołaliśmy taką sensację.
Obca w tłumie kawalerów
Wyszliśmy z hotelu bo cóż było do północy robić. Tak w krajach arabskich jak i w Izraelu nowy rok przypada w inne dni niż w krajach chrześcijańskich, zgodnie z miejscowymi kalendarzami religijnymi. Nie ma balów sylwestrowych ani zbiorowego witania Nowego Roku pod gołym niebem. Jednakże ze względu na klimat o każdej porze roku wieczorami ulice pełne są ludzi do wczesnych godzin nocnych.
Pod wysokim na 127 metrów masztem – inżynier powiedziałby wieżą, bo bez żadnych lin naciągowych –
z ogromną, ledwo widoczną na tle ciemnego nieba flagą,
wpisaną niegdyś do księgi rekordów Guinnessa pod hasłem „największa flaga na świecie”, tłum składający się prawie wyłącznie z młodych mężczyzn od razu zauważył, że zjawili się obcy, a zwłaszcza obce.
Przewodnik Safi uspokoił, że nasze kobiety mogą czuć się bezpiecznie bo jesteśmy grupą, a to oznacza że mają opiekunów i wszystko jest w porządku. Od razu też podszedł tajniak aby zapytać z jakiego jesteśmy kraju.
Ale gdyby w takim miejscu zjawiła się kobieta samotna… W mediach nietrudno wyszukać informacje o zbiorowym molestowaniu i gwałtach w krajach Bliskiego Wschodu dokonywanych na nieświadomych miejscowych obyczajów kobietach z krajów zachodnich, obwinionych i skazanych następnie sądownie za prowokowanie tychże gwałtów, dlatego że wyszły same na spacer do parku albo w inne miejsca publiczne.
W tutejszej kulturze kobieta sama bez towarzyszącego jej mężczyzny, w miejscach publicznych uznanych tradycyjnie za strefę męską, budzi jednoznaczne skojarzenie: ona czegoś szuka, a jeżeli tak to już to znalazła.
Referentka na plaży
W pierwszych latach boomu turystycznego zdarzyło się, że szef pewnego biura podróży spojrzał na mapę Jordanii i „odkrył”, że
Akaba leży nad Morzem Czerwonym.
Pomyślał, a może to coś dla naszych turystów? Poprosił referentkę panią Asię i zakomunikował, że poleci do Jordanii na rekonesans, oczywiście z osobą towarzyszącą.
Wobec czego pani Asia ze swoim chłopakiem zameldowali się w hotelu i poszli na publiczną plażę. Stroje kąpielowe mieli na sobie i jak tylko zdjęli ubrania zorientowali się, że coś jest nie tak. Bardzo szybko otoczeni zostali wianuszkiem miejscowych chłopaków, żywo gestykulujących i zainteresowanych tym co widzą. Kiedy jeden z nich klepnął panią Asię w pupę, natychmiast zrozumieli o co chodzi. Ubrali się i natychmiast wyszli z plaży.
Arabskie chłopaki swoich koleżanek w strojach kąpielowych nie zobaczą, a hormony buzują. Tutejsza kultura – sankcjonowana zapisami z Koranu, świętej księgi muzułmanów – nakazuje dorastającym dziewczętom, kobietom okrywać szczelnie ciało w miejscach publicznych.
Dlatego muzułmanki
zażywają kąpieli w strojach,
w których chodzą na co dzień. Dziewczyny
zakładają czasami burkini
(neologizm utworzony z połączonych słów „burka” – zasłona twarzy z siateczką na oczy – i „bikini”) luźny albo ściśle przylegający do ciała kostium, odsłaniający jedynie twarz, dłonie i stopy.
Kolejny wpis Trefne stoliki (Izrael)